Het land van...(een lange jonge dit keer)

De reis van Siem Riep naar Bangkok was een van de categorie 'gedenkwaardig'. De rit naar de grens van Thailand zou 6 uur duren, maar duurde uiteindelijk bijna 8 uur in een Nissan busje waarvan we niet zeker wisten of het wel een busje genoemd kon worden. Het had 4 wielen en een dak en daar was ook alles mee gezegd. Daar kwam nog bij dat de onverharde weg voor een ongevraagde Cambodjaanse massage zorgde. Vanaf de grens werd de rit een stuk aangenamer in de veel luxere Thaise touringcarbussen. Vanaf Bangkok reisten wij een dag later dan gepland, aangezien we te maken kregen met een treinstaking terwijl we al helemaal bepakt en bezakt op het station stonden, door naar Chiang Mai (het noorden van Thailand) om daar een trekking van 2 dagen midden in de jungle (in het Pai-gebied) te gaan doen. Tijdens de trekking op de eerste dag regende het natuurlijk weer eens, waardoor we 4,5 uur lang in de stromende regen midden door een zeer slipperige jungle hebben rondgelopen en gegleden. 's Avonds aten en sliepen we bij een familie met 2,5 hutjes, een paar kippen, wat honden, 3 hanen en een varkensfamilie. Ze hadden geen stroom of stromend water, dus het wassen en tanden poetsen moest in de waterval en bijbehoorde beek gebeuren. De volgende dag vroeg op want de tocht op de olifant en het bamboe-raften stonden op het programma. 's Avonds kwamen we terug in Chiang Mai vanwaar we na een rustdagje richting Chiang Rai (nee, geen type foutje, dit is echt een ander plaatsje) gingen om daar de Monkey cave, the Longneck tribe, het opium museum en de Golden Triangle te bezichtigen. Van daar...op naar Laos. Het land waarvan wij volgens mij het enige volk zijn die de s ook daadwerkelijk uitspreken. Ook het land van de reis er naartoe die valt onder de categorie 'blij dat ik het overleefd heb, dit doe ik nooit meer in mijn leven'. De speedboat was een bootje waar 2 personen naast elkaar in een ruimte van 1m bij 0,5m moesten zitten en dan met 60 kmh over de Mekong sjeesde. Zo werden er 4 rijen gevormd van 2 mensen die allemaal in de (ik noem het maar) Aziatische schijthouding moesten zitten (voetjes plat op de grond, kont zo goed als tussen de voeten op de grond, knietjes omhoog en kin tussen de knietjes). En dat voor 6 uur lang. Jullie begrijpen wel dat onze lengtes (jaja, zelfs die van Rudy) niet in ons voordeel werkte. De rit was op zn zachtst gezegd een hel. Achteraf lazen we in de eenzame jongen dat deze boot afgeraden werd, omdat er nog wel eens wat ongelukken mee zijn gebeurd. Laos, het land waar ik voor het eerst in mijn leven gekakt heb in zo'n gat in de grond toiletje (broekje helemaal uit, want die raak je misschien wel met het poepen, door de knietjes, kont boven het toilet, hand aan de muur en poepen maar). Jullie begrijpen wel dat dit met mijn lenigheid en het feit dat ik ook nog de deur dicht moest houden omdat er geen slot op zat voor mooie momenten heeft gezorgd. Laos, ook het land waar wij aan de malariapillen zijn gegaan (bijwerkingen van de pil: misselijkheid, diarree, overgeven en soms zelfs koorts; symptonen van malaria: misselijkheid, diarree, overgeven en soms zelfs koorts...hoe weet ik dan in godsnaam of ik malaria heb?!?!). Laos, het land van het tuben; lekker op een bandje de rivier afbanjeren en af en toe stoppen bij de barretjes die je tegenkomt om daar een drankje te doen, te sporten of liaanlingeren. Hier bleven wij 6 dagen in Vang Vieng hangen om van dit tube-gekke dorpje te genieten en bij te komen van het reizen dat af en toe toch wel zwaar is. We hebben hier ook een Rotterdams stelletje ontmoet en een Groninger waarmee we deze dagen hebben doorgebracht en waar we zelfs Feijenoord-Ajax (2-2) in een internet cafe met onze boxjes op de radio hebben geluisterd. Veel meer kunnen wij jullie niet vertellen over Laos, aangezien we na VV meteen weer doorgingen naar Bangkok. Behalve dan dat wij Laos als zeer relax hebben ervaren; geen bedelende kinderen, geen 'you want tuktuk' om de 10 meter, wel wakker worden en ontbijten in een van de vele loungebarretjes waar continu Friends gedraaid wordt en wel van de zeer aardige en lieve mensen die met alles meteen voor je klaar staan. We moesten terug naar Bangkok om daar nog 1 avondje helemaal lam te worden en om de dag erna Rudy op het vliegtuig te zetten. Dit was zwaarder dan verwacht, maar het waren 7 fantastische weken!

ps. check voor Les zijn visie op dit gebeuren op www.lesleylas.waarbenjij.nu